Blog
Kracht van taal
Vanaf dat het Covid-19 virus zijn intrede heeft gedaan, worstel ik met hoe hier woorden aan te geven. Op de één of andere manier lukt het me niet om het over de Corona crisis te hebben. Ik schrijf er omheen en spreek vooral over een bijzondere tijd. Voor mijn gevoel is dit virus een noodzakelijk kwaad om wezenlijk andere keuzes te maken in de samenleving. Ik word echter niet blij, om met zacht uit te drukken, met de keuzes die er op dit moment door de overheden worden gemaakt.
Vorige week hoorde ik Christien Brinkgreve, hoogleraar sociologie bij de Taalstaat op Radio 1 (via de link kan je het programma terug luisteren van 12.37u tot en met 12.45u.)
Zij werd door Frits Spits geïnterviewd over Taalkracht, haar nieuwe boek.
Je ruimte innemen
Vanochtend was ik voor het eerst weer in een groepje met onbekenden om te sporten. Ik merkte dat dat best weer even wennen was en dat één persoon wel heel dichtbij kwam. Iets wat ik als onprettig ervaarde.
Op dat moment ging er een oud laatje in mijn hersenen open met een mooie les uit mijn healing opleiding. “Spelen met je aura.” Niet alleen fysiek maar ook energetisch neem je ruimte in en op dat laatste heb je zelf invloed.
Jouw kijk doet er toe
De afgelopen dagen bereiken mij via mail, WhatsApp en Facebook linkjes met korte of uitgebreide artikelen over oorzaken van de uitbraak en niet te vergeten oplossingen voor de bestrijding van het Coronavirus. De verschillende verhalen waren zo uiteenlopend dat ik op een gegeven moment niet meer de moeite nam om ze echt te lezen. De linkjes zeiden meer over de afzender dan over “de waarheid “ zo dacht ik toen. De bekende gekleurde bril zeg maar. In tijden van nood zijn we allemaal op zoek naar veiligheid, en veiligheid ziet er voor iedereen blijkbaar anders uit.
Vanochtend terwijl ik op de fiets boodschappen ging doen en door de stille, ontluikende polder reed, vroeg ik mij af; En wat zegt het dan over mij? Dat ik niet echt een mening heb, maar dat ik als het ware meningen lijk te verzamelen?
Dat ik kijk naar de afzender in plaats van naar het verhaal? Dat ik in ieder verhaal een stukje van “de waarheid” terug lijk te vinden, maar nooit helemaal. Dat ik afstand neem en het grotere perspectief wil zien, dat ik kijk naar overeenkomsten in plaats van naar verschillen.
En dan valt het me binnen!
- 1
- 2